اگر شروع با پیشرفت آکورد سبک شما نیست، نگران نباشید. یک آهنگ پاپ خوب می تواند با یک ایده ملودیک ساده یا اشعار قوی شروع شود، حتی بدون تراک پشتیبان. در این زمینه، اگر به یک آهنگ پشتیبان دسترسی دارید یا می دانید چگونه چندین آکورد را روی گیتار بنوازی، داشتن آنها به عنوان مرجع در طول فرآیند نوشتن می تواند کمک بزرگی باشد.
آواز خواندن با “دهن مش”.
اگر الهامبخش ملودیک عالی دارید اما نمیتوانید شعر پیدا کنید، سعی کنید ملودیهای خود را بدون متن بسازید! همانطور که ملودیهای جدیدی میسازید، آنها را با “دهان ماش” (عمدتاً هجاها و کلمات مزخرف) بخوانید تا ریتمها و قلابها را بدون نیاز به فکر کردن به تمام اشعار به طور همزمان بسازید. گاهی اوقات کلمات کلیدی به چشم می آیند و به شما کمک می کنند تا بفهمید متن چیست و گوش دادن به هجاهایی که خوانده می شود به شما کمک می کند بفهمید کدام کلمات متناسب با ملودی های شما هستند! در اصول آهنگسازی وقتی زمان شروع نوشتن متن فرا می رسد، ملودی های آهنگ را از قبل در ذهن خواهید داشت، بنابراین ترکیب دو و دو با هم راحت تر خواهد بود.
با ایده های متنی یک نقشه حباب ایجاد کنید. در حالی که این روش ممکن است مانند یک بازگشت به دوران دبستان به نظر برسد، در واقع می تواند ابزار مفیدی برای ساختن یک مفهوم یا ایده غنایی باشد. فرض کنید از مفهوم عشق نافرجام الهام گرفته اید. آن را در مرکز نقشه خود قرار دهید و شروع به یادداشت کردن کلمات یا ایده هایی کنید که با آن مفهوم مرتبط هستند، مانند “غمگین”، “محفوظ نگه داشتن احساسات”، “تلخ شیرین”، و غیره. آنها ممکن است متن کامل نباشند، اما می توانند به شما کمک کنند مفهوم خود را درک کنید و کلمات کلیدی را برای استفاده برای انتقال احساسات آهنگ ارائه دهید. هنگامی که آهنگ را نوشتید، به عقب برگردید و متنی را که با ساختار ملودیک آهنگ مطابقت ندارد، برش دهید یا ویرایش کنید. اما این نکته ر باید در نظر داشته باشید که ساختار داستان در آن باید حفظ شود.ساختار و شکل داستان را اضافه کنید
هنگامی که الهامات، مفاهیم و ایده های ملودیک و غنایی را کار کردید، زمان آن رسیده است که ساختاری اضافه کنید. در اصول آهنگسازی فرم ها و ساختارهای مختلفی برای کار در آهنگسازی آهنگ پاپ وجود دارد: می توانید خود را به چالش بکشید تا در یک فرم خاص بنویسید یا ببینید کدام فرم به طور طبیعی با آهنگ های شما مطابقت دارد.
برای درک ساختار یک آهنگ پاپ، ممکن است مفید باشد که به برخی از بخش ها یک مقدار حرف اختصاص دهید. به عنوان مثال، در ساختارهای مورد بحث در زیر، ما از بخش های “A”، “B” و “C” صحبت می کنیم که به بخش های جداگانه ای از آهنگ اشاره می کنند که ملودی مشخصی دارند. داشتن این مقادیر می تواند مفید باشد زیرا آهنگ های پاپ به استفاده از تکرار معروف هستند: به جای اینکه بگوییم که اول آیه می آید، سپس کر و در نهایت شعر، می توانیم بگوییم که الگوی A-B-A است که A معادل بخش است. تکرار از آیه و B که به عنوان یک کر عمل می کند.