آکوردها طبق قوانین هارمونی و به صورت عمودی به هم وصل میشوند و بافت موسیقی را تشکیل میدهند. باتوجه به نحوهی تشکیل و قرار گرفتن آکوردها روی هم هارمونیهای متفاوتی شکل میگیرد که در زیر به معرفی ۹ مورد از مهمترین و پرکاربردترین آنها میپردازیم. با ما در اداکه این مفاله همراه باشید تا به بررسی انواع هارمونی بپردازیم همچنین میتوانید با مراجعه به سایت ما از آهنگ های عربی بیس دار لذت ببرید
۱- هارمونی کلاسیک
اگر آکوردها از روی هم قرار گرفتن فاصلههای سوم بوجود آیند به این نوع هارمونی، هارمونی کلاسیک میگویند. آکوردها به شکل طبیعی، به صورت موازی و روی درجات گام به شکل افقی حرکت میکنند. در دانش هارمونی آکوردها به چهار بخش تقسیم میشوند و در نتیجه آن، یکی از نتهای آکورد سه صدایی در آخر باید تکرار شود.
۲- هارمونی کروماتیک
بعد از موسیقی کلاسیک، در دوره رمانتیک، سبکی از موسیقی ایجاد شد که آهنگسازان دارای سبکهای منحصر به فرد شده و در آثارشان بیشتر به بیان احساسات توجه کردند. آنان در آثار هنری خود به موضوعات جذابی مانند عشق، ایدههای شخصی، احساسات غیرعادی و مالیخولیایی و حتی شیطانی پرداخته و با بیان الهامات خود از اشعار، قصهها و شخصیتهای اسطورهای در قالب موسیقی رنگهای صوتی جدیدی کشف کردند.
از هارمونی کروماتیک برای رنگ و حرکت بخشیدن به موسیقی استفاده میشد و آکوردهایی که دربردارندهی صداهایی غیر از صداهای معمول در گامهای رایج ماژور و مینور است، بیشتر مورد توجه بود. در موسیقی این دوره، آکوردهای دیسونانس بسیار آزادتر از دورهی کلاسیک به کار گرفته میشدند.
۳- هارمونی مدرن
با گذر زمان و پس از تثبیت هارمونی کلاسیک و رمانتیک، آهنگسازان و موسیقیدانان تلاش کردند تا خود را از محدودهی بستهی یک تنالیته آزاد کنند و با دور شدن هر چه بیشتر از اینکه تنالیته را مرکز قرار دهند، پایههای موسیقی قرن بیستم را بنا کردند. در واقع آنان در موسیقی به مرز بدون تنال رسیدند.
۴- امپرسیونیسم
کلود دبوسی آهنگساز فرانسوی اولین آهنگساز سبک امپرسیونیسم بود که هارمونیهای کلاسیک، رمانتیک و همه قوانین رایج هارمونی در موسیقی را کنار گذاشت و به سمت ایدههایی رفت که به شدت شخصی و جدید بود و از وصل آکوردها و گامهای قدیمی و شرقی شکل گرفت. از ویژگیهای این هارمونی در موسیقی امپرسیونیستی میتوان به استفاده از گامهای غیرمعمول و کلیسایی، حرکت موازی آکوردها، استفاده از آکورد با فواصل چهارم و پنجم به جای سوم و بکارگیری آکوردهای دیسونانس پی در پی اشاره کرد.
۵- اکسپرسیونیسم
از ویژگیهای سبک اکسپرسیونیسم این است که در این سبک از قوانین رایج هارمونی پیروی نمیکنند و با استفاده از ریتمهای ناموزون، اصوات غیرمعمول (سازی) و (انسانی)، تعویضهای سریع تنالیته و عدم درک شنونده از تنالیته اصلی، دیسونانسهای شدید، استفاده همزمان از دو تنالیته و فضاسازیهای غیرمعمول در ارکستر، تلاش میکنند تا به احساسات درونی و ذهنی، حتی گاهی زشت و ناموزن باشند، بپردازند.
۶- پلی تنالیته
پلی تنالیته زمانی گفته میشود که دو یا چند تنالیته بهطور همزمان در یک قطعه شنیده شوند. روشهای به کار گرفته شده در این شیوه مانند تاکیدهای نامنظم ریتم و الگوهای متفاوت در ریتم و هارمونی باعث می شود که پیشبینی موقعیت بعدی در موسیقی توسط شنونده سخت شده و حالتی جدید و لذت بخش به موسیقی دهد.
۷- کوارتال
در هارمونی کورتال، آکوردهای تشکیل دهنده بر اساس فاصله چهارم به وجود میآیند. در واقع در این سبک از هارمونی آوازهای فراموش شده از قرون وسطی دوباره گسترش یافت.
۸- آتونال
در اواخر قرن نوزدهم، چند تونالیتگی و تغییرات مدام تنالیته، باعث شد در استفاده از هارمونی و آکوردها تحولی نو ایجاد شود و آهنگسازان آکورد و هارمونی در موسیقی را بدون در نظر گرفتن تنالیته به کار بردند. در واقع آتونالیته به معنی بدون تنالیته است. با توجه به این سبک از هارمونی مکتب دودکافونیک توسط آرنولد شوئنبرگ پایهگذاری شد.
۹- سریل
از تنظیم دوازده تن کروماتیک در یک ردیف سریالیسم شکل میگیرد. در ردیف سریالیسم، همه تنها ارزش یکسانی دارند و برای اینکه هیچ مرکز صوتی یا تنالیتهای قابل تشخیص نباشد، از تکرار آن پرهیز میشود. این نوع موسیقی پیچیده و درک آن دشوار است. آهنگسازان با بهره گرفتن از عناصری مانند ریتم، سازبندی و رنگآمیزی این سبک را تکامل داده و به سبک “سریالیسم همه جانبه” رسیدند که زمینهای شد برای خلق موسیقی الکترونیک.باتوجه به تنوع و گستردگی انواع هارمونی در موسیقی یادگیری و گذراندن دورههای آن به همهی کسانی که میخواهند موسیقی کار کنند به خصوص آهنگسازان توصیه میشود.
:: بازدید از این مطلب : 106
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0